Z inicjatywy Pani Jadwigi Sołtysik - Piotrowskiej w październiku 1991 roku powołano Fundację Pomocy Dzieciom Specjalnej Troski (zwanej dalej Fundacją) w Łodygowicach .
W skład Rady Fundacji, oprócz inicjatorki, weszli rodzice dzieci specjalnej troski oraz osoby pragnące wspomóc tę inicjatywę. Kolejnym krokiem było powołanie Zarządu Fundacji i wybór siedziby w budynku po byłym ośrodku zdrowia i izbie porodowej, położonego w Łodygowicach, obecnie przy ulicy Żywieckiej 210.
Na wniosek Zarządu Fundacji w dniu 11 lutego 1992 roku Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy Wydział XVI Gospodarczy Rejestrowy wydał postanowienie o wpisie do Rejestru Fundacji.
Tak zaczęła się historia placówki specjalnej w Łodygowicach, która od 1 lipca 1992 roku jako „Ośrodek dla dzieci specjalnej troski”, prowadzony przez Fundację objęła opieką (wówczas przez pięć godzin dziennie) dwanaścioro dzieci w tym dziesięcioro z gminy Łodygowice, jedno z gminy Żywiec i jedno z gminy Buczkowice. Opiekę nad dziećmi sprawowały dwie nauczycielki, jedna pomoc wychowawcy oraz dwie rehabilitantki. Czynności medyczno – pielęgnacyjne wykonywały dwie pielęgniarki oddelegowane przez ZOZ w Żywcu.
W miesiącu lipcu personel pedagogiczny i rehabilitacyjny pracował społecznie. Od 1 września 1992 roku zwiększyła się liczba podopiecznych Fundacji do siedemnastu, a Zarząd zatrudnił pracowników na umowę zlecenie.
Od samego początku Fundacja organizowała rehabilitację dla dzieci specjalnej troski. W tym celu powołała Ośrodek Rehabilitacyjno – Wychowawczy „Per Corda”, w którym zatrudniała rehabilitantów, pielęgniarkę, a od 1 września 1993 roku także lekarza o specjalności rehabilitacja medyczna (od lipca 2005 roku działalność Ośrodka Rehabilitacyjno – Wychowawczego kontynuuje Centrum Rehabilitacyjno – Edukacyjne w Żywcu ).
Aby dzieci miały opiekę w czasie poza ćwiczeniami rehabilitacyjnymi utworzono Przedszkole Specjalne. Było to możliwe dzięki porozumieniu zawartemu w dniu 1 grudnia 1992 roku między Fundacją a Kuratorium Oświaty w Bielsku-Białej w sprawie współpracy i partycypacji w kosztach prowadzenia Ośrodka dla dzieci specjalnej troski. Porozumienie weszło w życie z dniem 1 stycznia 1993 roku i zgodnie z nim Kuratorium Oświaty zobowiązało się do opłacania pracowników pedagogicznych w tym: nauczycieli przedszkola, pomocy nauczycieli, psychologa oraz nauczyciela-logopedę. Przedszkole funkcjonowało jako oddział przy Szkole Podstawowej nr 1 im. Królowej Jadwigi w Łodygowicach, której dyrektorem był Pan mgr Jerzy Jakubiec.
Prowadzenie i utrzymanie Ośrodka Rehabilitacyjnego należało do Fundacji.
Dzieci ciągle przybywało, miały zróżnicowane zaburzenia w sferze psychoruchowej oraz intelektualnej, aby więc zapewnić im adekwatną do potrzeb pomoc, Zarząd Fundacji podjął starania w celu utworzenia w Ośrodku oddziałów szkolnych.
Decyzją Kuratora Oświaty w Bielsku-Białej z dniem 31 sierpnia 1994 roku Przedszkole Specjalne zostało zlikwidowane, a od 1 września 1994 roku utworzono szkołę jako filię Szkoły Podstawowej im. Kornela Makuszyńskiego w Zarzeczu o nazwie: Szkoła Podstawowa w Zarzeczu, Szkoła Filialna w Łodygowicach. Wszyscy podopieczni Fundacji zostali uczniami tej szkoły.
Na mocy zawartego porozumienia Kuratorium finansowało kadrę pedagogiczną oraz personel szkoły filialnej. Od tego momentu w budynku zarządzanym przez Fundację powstały dwa niezależne organy współpracujące ze sobą Fundacja oraz szkoła, która prowadziła kształcenie w oddziałach specjalnych dla dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim.
Dyrektorem Szkoły Podstawowej w Zarzeczu była wówczas Pani mgr Alicja Kita, a więc z dniem 1 września 1994 roku objęła również stanowisko dyrektora Szkoły Filialnej (po przejściu na emeryturę od 01.09. 2002r. zastąpiła ją Pani mgr Beata Kuziel-Giercuszkiewicz), a kierownikiem placówki specjalnej była Pani mgr Anna Heller a następnie od 1 września 1996 roku Pani mgr Maria Makieła.
Od 1 września 2003 roku szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkolno – Przedszkolny w Zarzeczu a nasza placówka na Filię Szkoły Podstawowej w Łodygowicach. Od tego też czasu działalność placówki rozszerzyła się o trzy klasy gimnazjalne, które podlegały pod Gimnazjum nr 1 w Łodygowicach i jego dyrektora czyli Panią mgr inż. Martę Kufel. Z dniem 1 lutego 2005 roku stanowisko wicedyrektor ds. młodzieży niepełnosprawnej w Gimnazjum nr 1 w Łodygowicach objęła Pani mgr Agata Stwora (nauczyciel placówki specjalnej od 01.09.1993r).
Taki stan rzeczy utrzymał się do końca roku szkolnego 2005/2006, a od 1 września 2006 roku zaczął się nowy etap działalności. Na mocy uchwały Rady Gminy w Łodygowicach z dnia 13 lipca 2006r. powołano dwie samodzielne placówki: Szkołę Podstawową Specjalną i Gimnazjum Specjalne w Łodygowicach. Pani Maria Makieła objęła stanowisko p.o. dyrektoraSzkoły Podstawowej Specjalnej i pełniła tę funkcję do chwili przejścia na emeryturę tj. do 31 grudnia 2006 roku. Z kolei Pani Agacie Stworze powierzono funkcję p.o. dyrektora Gimnazjum Specjalnego, a po przejściu na emeryturę Pani Marii Makieły również p.o. dyrektora Szkoły Podstawowej Specjalnej (od 01.01.2007r.).
Dzięki staraniom ówczesnych władz gminnych i dyrektora placówki specjalnej, od 1 września 2007r. obie szkoły rozpoczęły działalność jako Zespól Szkół Specjalnych w Łodygowicach. Od tej pory do dnia dzisiejszego Pani mgr Agata Stwora jest dyrektorem tej placówki.
Od 1 września 2017 roku placówka zmieniła nazwę na SZKOŁĘ PODSTAWAWĄ SPECLALNĄ NR 3 w Łodygowicach.
Wspomnienia
Jadwiga Sołtysik – Piotrowska
odeszła od nas dnia 9 listopada 2007 roku we Wrocławiu
CZŁOWIEK ŻYJE TAK DŁUGO, JAK DŁUGO ŻYJE PAMIĘĆ O NIM.
I CHOĆ NIE KAŻDY TWORZY WIELKIE DZIEŁA, TO KAŻDY TWORZY HISTORIĘ.
BY PAMIĘĆ O NASZYCH BLISKICH OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA,
TRZEBA WSPOMNIENIAMI DZIELIĆ SIĘ Z INNYMI.
PER CORDA – to symbol i wyznacznik działalności Fundacji. „Per corda”, czyli przez serca
- tak niegdyś zdecydowanie twierdziła pani Jadwiga Sołtysik – Piotrowska, która była inicjatorem i założycielem Fundacji Pomocy Dzieciom Specjalnej Troski „PER CORDA” w roku 1992. Posiadała wielką, autentyczną pasję społecznikowską, konsekwencje i upór w działaniu, świadomość celów do których dążyła oraz wielką miłość do dzieci, tych najbardziej potrzebujących opieki i troski. Były to podstawowe cechy osobowości i charakteru pani Jadwigi, które bez trudu można było dostrzec w każdym czasie i miejscu gdy chodziło o sprawy podopiecznych i placówki. Emanowało z niej ciepło, którym obdarzała tak hojnie swoich wychowanków. Posiadała charyzmę zjednującą Jej sojuszników, uznanie i szacunek. Nadała Fundacji ogromny rozmach i realne możliwości funkcjonowania. Z godną podziwu i uznania determinacją kierowała nietypową placówką wymagającą szczególnych umiejętności i predyspozycji negocjacji. Umiejętnie szukała pomocy i wsparcia. Potrafiła przekonywać i zjednywać sojuszników. Wierzyła, że „PRZEZ SERCE” trafić można do wszystkich. Była optymistką i unikała rozmowy o trudnościach, kłopotach i problemach, których nie brakowało w tamtym czasie.
Prezes Fundacji „PER CORDA”
Urszula Sołtysik
